Aan het begin van de Drieboomlaan, aan de even kant, woonde de familie Dol. Vader Dol kwam uit een gezin van 16 kinderen en moeder Dol ook, dus het moge duidelijk zijn dat de verjaardagen een dolle boel opleverden. Vader Jan Dol was werkzaam bij de firma Krop op de Veemarkt, de ijzerwarenhandel, die ooit nog eens zo tragisch in vlammen is opgegaan. Jan Dol was in zijn vrije tijd saxofonist en speelde in een trio, dat vooral actief was bij bruiloften en partijen. Moeder Tiny was huisvrouw en had haar handen vol aan de 5 kinderen, die ze op de wereld had gezet. De 4 dochters en 1 zoon vroegen veel aandacht en bijbehorende beslommeringen, waarbij één ding vooral dient te worden opgemerkt: bij de Dollen kon alles, zolang het maar redelijk was. Niets was ze te dol, om er maar even een eenvoudig woordgrapje tussen te gooien.
Ze hadden ten huize een grote speelkamer, waar de kinderen met vriendjes en vriendinnetjes eindeloos hun gang konden gaan. In de lange gang hadden ze een schommel hangen, dus als je via de gang naar boven wilde, kon het gebeuren dat je bewusteloos werd geschommeld.
Mijn zus Emmy was bevriend met Irma Dol, die regelmatig bij ons thuis kwam. Daar kwam een beetje de klad in, toen Irma eenmaal in de puberteit belandde en haar lichaam al heel snel op een buitengewoon aantrekkelijke plaats op een volwassen vrouw begon te lijken. Wij waren thuis met heel veel jongens, die allemaal de grootste moeite hadden om niet naar Irma te kijken. Irma woont inmiddels al meer dan 20 jaar in Australië, heeft zelf 2 kinderen en is al jaren gelukkig gescheiden. Of ze zo ver weg is gaan wonen om te ontkomen aan onze spiedende blikken is me niet bekend, maar ze is voorlopig in ieder geval niet voornemens zich weer in Nederland te vestigen. Vader Dol is in januari 2005 overleden.
