Naast de fameuze familie Spruit woonde Kees Visser van wie ik niet meer weet dan dat hij kelner was en zijn vrouw Dries werd genoemd en dat ze niet zo heette, maar dat dat was afgeleid van haar achternaam Driessen. Kees en Dries vormden dus een koppel en daarnaast woonde dan weer de familie Dekker, die aanvankelijk nog een bescheidener stulp achteraan op de Direboomlaan hadden bewoond. Vader Mathijs (Thijs) Dekker, die werkzaam was bij de politie in Hoorn en uit hoofde van zijn functie menigeen in de buurt schrik heeft aangejaagd en altijd pontificaal met de fiets aan de hand liep en als een heuse veldwachter zʼn rondes maakte, daarnaast mevrouw Dekker (Erna) die altijd in forse hoeveelheden Arsenal sigaretten zonder filter rookte, hetgeen opvallend te noemen is en ongebruikelijk, omdat het meestal alleen de mannen zijn die zonder filter roken.
Mevrouw Dekker was hoe dan ook een kordate dame die, toen alles uit huis was, het niet meer nodig vond om warme maaltijden te bereiden en dientengevolge 's-avonds steevast brood at met biefstuk en een sinaasappeltje toe. Vond ze meer dan genoeg.
Mevrouw Dekker vond de benaming lekkere drol op bijna iedereen van toepassing en deze benaming gebruikte ze dan ook met name voor de kinderen die er ten huize kwamen. In de beginperiode van de televisie, toen bijna nog niemand een toestel had beschikte de familie Dekker al wel over een TV-toestel en ook daar (net als bij de familie Kloet in de Binneblijfstraat, zie elders op deze site) kwamen de buurtkinderen om er TV te kijken. Het was bij de Dekkers overigens een stuk comfortabeler dan bij de Kloeten, want de kinderen mochten gewoon op de bank zitten en kregen ook nog een glaasje ranja.
Het gezin Dekker telde een dochter (Matty, die lerares is geworden en later in Brabant is gaan wonen) en een tweetal zoons: Ben (die net als zijn zus naar het Brabantse land is verhuisd) en Gerard die altijd Jekko werd genoemd en waar wij dan weer Tsjekko van maakten. Ben Dekker deed niet mee met de partijtjes voetbal in de buurt, maar gaf er de voorkeur aan atletiek te bedrijven en op de racefiets te stappen, die voorzien was van zeer speciale binnenbanden of zelfs helemaal geen binnenbanden had.
Ben is gaan werken in de buitendienst van het Sociaal Fonds Bouwnijverheid (SFB), net als buurman Kersten, waar u elders op de site weer iets over kunt lezen. Tsjekko had een opleiding gevolgd tot elektricien en heeft later een eigen succesvol bedrijf opgestart in Hoorn. Van Tsjekko kan ik me met name herinneren dat ie de beschikking had over een zeer smakelijke lach. Als je in gesprek was met hem, maar misschien kwam dat wel door de dingen die ik hem vertelde, stond zijn mond altijd klaar om inschaterlachen uit te barsten.
Altijd nuttig in de omgang zo'n lach en wellicht heeft het de basis gelegd, naast uiteraard z'n niet te onderschatten andere kwaliteiten, voor een succesvol eigen bedrijf. Van Tsjekko weet ik dat ie twee kinderen heeft: een jongen en een meisje, die afgaande op ons aller gevorderde leeftijd, inmiddels als meneer en mevrouw door het leven zullen gaan. En de schoorsteenrokende mevrouw Dekker is uiteindelijk op ruim 90-jarige leeftijd in het Avondlicht in Hoorn overleden. En van Tsjekko kan ik tenslotte nog melden, dat iedereen altijd moeite had om hem bij te houden, daar ie altijd hele grote passen nam.
Tsjekkoooooo!!!