Rondje van Grolsch
Het gezin Temme aan de Binneblijfstraat (later aan de Commandeur Ravenstraat) bestond uit vader Willem Temme, de buitengewoon hartelijke mevrouw Temme en de kinderen Dorien, Ans, Chris, Lida, Jan, Gerard, Wim en Marga. Vader Temme was aanvankelijk werkzaam bij een heibedrijf, waar hij op vaardige wijze het touw wist te hanteren, aldus mijn vader en heeft later de overstap gemaakt naar het inmiddels ter ziele gegane bouwbedrijf Nannings, de man met de strik. De familie Temme was dus ook zeer kinderrijk, net als de meeste andere katholieke gezinnen, hetgeen mij gelijk doet denken aan een voorval met Jan Temme, die zelf werkzaam is en was in de drankenhandel. Van Jan hoorden we ook de ‘ins en outs’ over de verschillende afnames van de klanten, waarbij de onwaarschijnlijke hoeveelheden vaten voor café de Volendammer mij altijd bij zijn gebleven.
Jan was ooit met ons gezeten in de kantine van Always Forward, waar het na de wedstrijden van met name het eerste elftal nog wel eens gezellig wilde wezen. Op een gegeven moment werd op wederom een omvangrijke bestelling (ik schat zo’n 10 pils) negatief gereageerd, waarop Jan uiterst verbolgen reageerde. "En waarom dan wel niet?", vroeg Jan, die de beschikking heeft over een fors stemgeluid en dito lichaam, waardoor de gehele kantine stilviel. "Nou, omdat het tijd is", stelde de Forward-vrijwilliger die belast was met de bardienst. "Tijd", brulde Jan, "waarvoor dan wel. Moeten al die katholieken weer zo nodig aan de warme prak om half zes?" Ietwat benepen reageerde de man, dat dat inderdaad zo was. Ze moesten sluiten, zodat iedereen ook weer op tijd thuis kon zijn, inclusief de vele vrijwilligers. "En wat moet jij eten dan, bloemkool zeker, met een gehaktbal?" vroeg Jan, in hoge mate geïnteresseerd. De man keek betrapt en moest bekennen dat de maaltijd inderdaad, net als alle andere zondagen, uit bloemkool met een gehaktbal zou bestaan. Het hilarische gelach dat erop volgde staat mij nog altijd heel helder voor de geest.
Met Jan en een aantal vrienden zijn we ooit nog eens beland op z’n werkplek aan het Achterom, waar we verwoede pogingen hebben ondernomen om de gigantische hoeveelheid drank, die daar stond opgesteld, te onderwerpen aan een dorstlessend onderzoek, waarbij de omwonenden tot hun verbazing constateerden, dat er zeer regelmatig en door verschillende mensen werd gewaterd tegen de muren van het bedrijf en die van de buren, reden waarom we bezoek zouden kunnen verwachten van de politie, die gewaarschuwd zou worden, aldus een buurman, die zichtbaar moeite had om een gesprek te voeren met iemand die druk doende was zijn blaas te legen tegen nota bene zijn gevel. Deze dreiging mocht de pret niet drukken en zijn we in ieder geval meer aan de weet gekomen over Jan’s werkplek en de buren.
Ik moet bekennen, dat ik behalve Chris, die aan wielrennen deed en een broer die bij de post werkzaam was, niet veel meer weet over de andere gezinsleden. Mevrouw Temme zal me wel altijd bijblijven als een grote vrouw met een groot hart.